زندگی شخصی[ویرایش]
حميد استيلی در تاريخ ۱۲ فروردین ۱۳۴۶ در محله ی چهارصد دستگاه نازی آباد تهران به دنيا آمد. وی از دوران کودکی علاقه زیادی به فوتبال داشت و با مشکلات و نبود امکانات در آن زمان، وارد این رشته شد و توانست در اکثر رده های سنی در تیم ملی ایران حضور پیدا کند .[۲] خود او در مورد روزهای كودكی اش ميگويد:
"هر روز بصورت تیم با هم بازی میکردند آن زمان فوتبال ورزش کم خرجی بود که ما می توانستیم با ۴ تا سنگ و یک توپ پلاستیکی بازی جذابی را فراهم کنیم و این ذوق و علاقه باعث شد تا بیشتر برای این ورزش زمان بگذارم آن زمان هیچ اوقات فراقتی جزء فوتبال بصورت تمام روز نداشتیم . همه این عوامل باعث شد ارتباط روحی و عواطفی با این رشته برقرار کنم . فوتبال را از مدرسه فوتبال استقلال جنوب شروع کردم . مدرسه فوتبالی در محله نازی آباد دایر شد بنام استقلال جنوب به مربی گری اردشیر لارودی که آن زمان اولین مدرسه فوتبال در منطقه ما بود و من هم از آنجا فوتبال را آغاز کردم و به صورت علمی یاد گرفتم الگوی فنی من در دوران کودکی علی پروین و حمید درخشان بود. من و دو برادرم سعید و مسعود هر سه در آن زمان فوتبال بازی میکردیم که مسعود نیز این ورزش را بصورت حرفه ای دنبال کرد و در زمان بازیگری فوتبالیست قابلی بود."
فعاليتهای باشگاهی[ویرایش]
استیلی در مدت بازیگری شاگرد مربیانی نظیر فیروز کریمی؛ فرهاد کاظمی، علی پروین، جلال طالبی، غلامحسین مظلومی، منصور پورحیدری وبیژن ذوالفقارنسب بوده است. وی سابقه حضور در باشگاهای استقلال جنوب، پاس تهران، پرسپولیس، بهمن كرج، القادسیه کویت و گیلانگ سنگاپور را دارد. وی از سال ۶۳ در ترکیب اصلی پاس جای گرفت و ۸ سال بعد به پرسپولیس رفت. استیلی در سال ۷۲ از پرسپولیس جدا شد و در سال ۷۷ مجدداً بازگشت. وی در سال ۱۳۸۳ و بعد از بازی با سپاهان از فوتبال باشگاهی خداحافظی كرد.
فعاليتهای ملی[ویرایش]
او در سال ۶۸ توسط علی پروین به تیم ملی دعوت شد و در دیدار با شوروی سابق اولین بازی خود را انجام داد. وی در جام جهانی ۱۹۹۸ توانست با ضربه سر دروازه تیم ملی فوتبال آمریکا را باز کند. تعداد بازی های رسمی در تيم ملی هشتادو دو و تعداد گل های زده در تيم ملی شانزده عدد می باشد.او كه ميباست در سال ۲۰۰۰ كاپيتان تيم ملی شود؛ پيش از بازی با لبنان بازوبند کاپيتانی را به علی دایی داد.
مربيگری[ویرایش]
استیلی مدتی دستیار آری هان و سپس مصطفی دنیزلی در باشگاه پرسپولیس بود. وی در زمان افشین قطبی به عنوان كمک مربی اول در پرسپولیس فعالیت می‌کرد. در سال ۱۳۸۸؛ او سر مربی استيل آذينتهران شد و دراواخر ليگ نهم از اين تيم كنار گذاشته شد.استیلی در لیگ دهم چند هفته مانده به شروع لیگ به شاهین بوشهر پیوست اما پس از فوت برادرش در فروردين ۱۳۹۰ و به خاطر مسائل روحی از اين سمت استعفا داد.
در تاريخ ۳۱ خرداد ۱۳۹۰ و پس از رد درخواست كميته ی فنی باشگاه پرسپوليس مبنی بر ادامه ی همكاری علی دایی با پرسپوليس؛ استیلی توسط كميته ی فنی به عنوان سرمربی انتخاب شد.استیلی در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۹۰ پس از شکست ۳ بر صفر مقابل استقلال در بازی مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی، از مربیگری پرسپولیس کناره گیری کرد.[۳][۴]
ارتباط با مقامات سیاسی[ویرایش]
تقدیر سید علی خامنه‌ای[ویرایش]
سید علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، در طی یک دیدار، به خاطر گل حمید استیلی به تیم ملی فوتبال آمریکا پیشانی استیلی را بوسید و او را مورد تقدیر قرار داد.او درباره این گل به استیلی گفت که هركسى هم جاى استیلی بود، اين گل را مى زد.[۵]
حمایت از احمد خورشیدی[ویرایش]
در سال ۱۳۸۶، حمید استیلی حامی کاندیداتوری سردار احمد خورشیدی (پدر داماد محمود احمدی نژاد) در انتخابات درحوزه گچساران بود.استیلی هنگامی که وارد شهر گچساران شد، مورد ضرب وشتم گروهی ازمردم معترض قرار گرفت.[۶]
حمایت از احمدی نژاد[ویرایش]
او از حامیان اصلی محمود احمدی نژاد در انتخاب ۱۳۸۸ بود. او در يك مصاحبه گفته بود: "من قدرت آقای احمدی نژاد را در مناظره هایش دیدم و او نشان داد که مرد اول مملکت است." [۷]
| حمید استیلی | ||
| اطلاعات شخصی | ||
|---|---|---|
| نام کامل | حمیدرضا استیلی | |
| زادروز | ۱۳ فروردین ۱۳۴۶ (سن: ۴۶ سال) | |
| محل تولد | تهران،  ایران |
|
| قد | ۱۷۵ سانتی متر | |
| پست | مربی (گذشته:هافبک) | |
| دوران جوانی | ||
| ۱۳۶۳-۱۳۶۸ | پاس | |
| دوران حرفه‌ای۱ | ||
| سال‌ها | باشگاه‌ها | بازی (گل)* |
| ۱۳۶۸-۱۳۷۱ ۱۳۷۱-۱۳۷۲ ۱۳۷۲-۱۳۷۳ ۱۳۷۳-۱۳۷۴ ۱۳۷۴-۱۳۷۵ ۱۳۷۵ ۱۳۷۵-۱۳۷۷ ۱۳۷۷-۱۳۸۳ |
پاس تهران پرسپوليس بهمن القادسيه بهمن گيلانگ يونايتد بهمن پرسپوليس |
|
| تیم ملی | ||
| ۱۳۶۸-۱۳۷۸ | ایران | ۸۲ (۱۲) |
| تیم‌های مربی | ||
| ۱۳۸۳–۱۳۸۷ ۱۳۸۸–۱۳۸۹ ۱۳۸۹–۱۳۹۰ ۱۳۹۰-۹۱ |
پرسپوليس (كمک مربی) استيل آذين شاهين بوشهر پرسپولیس |
|
|
|
||